- ความหมาย
- การทำบุญผิดกับ ความวิตกกังวลทางสังคม
- ทัศนคติแทนการกระทำ
- ไม่ใช่อาการป่วยทางจิต
- ไม่ได้หมายความว่าบุคคลนั้นไม่มีความสัมพันธ์ประเภทใด ๆ
- เหตุใดการทำบุญจึงปรากฏขึ้น?
- ลักษณะของคนหลงผิด
- พวกเขาชอบกิจกรรมที่สามารถทำคนเดียวได้
- ทนไม่ไหวดราม่า
- ความไร้ความสามารถรบกวนพวกเขา
- พวกเขาไม่ชอบการสนทนาที่ไม่สำคัญ
- พวกเขาเกลียดการประชุมใหญ่
- ข้อสรุป
- อ้างอิง
ความเกลียดชังเป็นมุมมองที่มีลักษณะของความเกลียดชังการดูถูกหรือความไม่ไว้วางใจของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด คำว่า "misanthrope" ใช้เพื่ออ้างถึงบุคคลที่ถือความคิดเห็นนี้ ทั้งสองมีต้นกำเนิดมาจากคำภาษากรีก misos (ความเกลียดชัง) และ anthropos (มนุษย์มนุษย์)
ซึ่งแตกต่างจากคนที่เข้าสังคมซึ่งอาจไม่ต้องการติดต่อกับบุคคลอื่น ๆ แต่คนที่เกลียดชังจะดูถูกเหยียดหยามต่อไป โดยปกติแล้วความรู้สึกที่พวกเขามีต่อผู้อื่นนั้นเป็นผลลบและมีพลังมากกว่าและอาจนำไปสู่ทัศนคติและพฤติกรรมที่เป็นอันตรายได้
สาเหตุที่ทำให้บุคคลพัฒนาความเกลียดชังนี้ต่อมนุษยชาติที่เหลืออาจมีความหลากหลายมากและโดยทั่วไปแล้วจะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล อย่างไรก็ตามมันเป็นทัศนคติที่ค่อนข้างแพร่หลายและเป็นทัศนคติที่ปรากฏซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดประวัติศาสตร์
ในบทความนี้เราจะมาดูกันว่าการทำบุญแบบผิด ๆ ประกอบด้วยอะไรบ้างและแตกต่างจากวิธีคิดอื่นที่คล้ายคลึงกันอย่างไร นอกจากนี้เราจะศึกษาว่าต้นกำเนิดที่เป็นไปได้คืออะไรและพฤติกรรมการมองโลกนี้ได้รับการแปลโดยทั่วไป
ความหมาย
การทำบุญแบบผิด ๆ เป็นแนวคิดที่ค่อนข้างคุ้นเคยในวัฒนธรรมของเรา แต่มักจะมีความสับสนอยู่รอบตัว ดังที่เราได้เห็นไปแล้วลักษณะนี้มีลักษณะของความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งหรือการดูถูกเผ่าพันธุ์มนุษย์ โดยทั่วไปคนที่มีลักษณะเช่นนี้จะมีพฤติกรรมแตกต่างกันไป
อย่างไรก็ตามเมื่อเราคิดถึงใครบางคนที่เข้าใจผิดเราจะอ้างถึงวิธีการแสดงหรือการพูดที่ไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับความเป็นจริง ในส่วนนี้เราจะเห็นตำนานที่พบบ่อยที่สุดในหัวข้อนี้
การทำบุญผิดกับ ความวิตกกังวลทางสังคม
เมื่อเราเห็นบุคคลที่หลีกเลี่ยงสถานการณ์ทางสังคมซึ่งดูเหมือนจะไม่ชอบพูดคุยกับผู้อื่นมากนักและผู้ที่ปฏิเสธความพยายามของเราที่จะพูดคุยกับเขาหรือเชิญเขาเข้าร่วมกิจกรรมหนึ่งในแนวโน้มแรกของเราคือคิดว่าสิ่งนั้นจะต้องเป็น คนเกลียดมนุษย์
อย่างไรก็ตามในความเป็นจริงอาการเช่นที่อธิบายไว้ข้างต้นมักจะชี้ให้เห็นถึงความวิตกกังวลทางสังคมบางประเภท นั่นคือรู้สึกไม่สบายอย่างมากเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น โดยทั่วไปปัญหานี้เกี่ยวข้องกับความเขินอายมากกว่าความเกลียดชังต่อกลุ่มใด ๆ
ที่จริงแล้วคนขี้อายมักจะผลักไสคนอื่นให้ออกห่างจากตัวเองไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่ชอบอยู่กับคนอื่น แต่เป็นเพราะพวกเขากลัวพวกเขา
คนที่มองโลกในแง่ดีมักจะแตกต่างกัน: พวกเขามักจะมีความมั่นใจในตัวเองสูงและค่อนข้างหยิ่งผยอง
ทัศนคติแทนการกระทำ
ในการพิจารณาคนที่คิดร้ายเรามักจะคิดว่าพวกเขาต้องประพฤติตนในลักษณะที่แสดงถึงการดูถูกผู้อื่น
ตัวอย่างเช่นเขาอาจดูถูกผู้อื่นทำร้ายร่างกายผู้อื่นหรือเพียงแค่ทำตัวน่ารังเกียจโดยไม่มีเหตุผล
อย่างไรก็ตามคนที่หลงผิดจำนวนมากสามารถทำงานในสังคมได้เกือบปกติ เมื่อมองแวบแรกเป็นการยากที่จะเห็นการดูถูกเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเขา
คือเมื่อคุณพูดคุยกับพวกเขาและขอความคิดเห็นจากพวกเขาเพื่อที่เราจะได้รู้ว่าพวกเขาคิดอย่างไรกับคนอื่นจริงๆ
แน่นอนว่าผู้ที่หลงผิดบางรายตัดสินใจที่จะถอนตัวออกจากส่วนที่เหลือทั้งหมดหรือถอนตัวออกไปเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องติดต่อกับคนอื่น แต่หลายคนยังคงดำเนินชีวิตตามปกติ
ไม่ใช่อาการป่วยทางจิต
แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าการเกลียดชังหรือดูหมิ่นส่วนที่เหลือของมนุษยชาติอาจดูเหมือนเป็นทัศนคติที่ไม่เหมาะสม แต่การทำบุญที่ไม่เหมาะสมไม่ได้ถูกระบุว่าเป็นความผิดปกติทางจิตใจในคู่มือการวินิจฉัยใด ๆ เนื่องจากผลกระทบที่เกิดจากความเชื่อเหล่านี้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงสำหรับแต่ละคน
ดังนั้นเกณฑ์ที่สำคัญที่สุดในการวินิจฉัยความเจ็บป่วยทางจิตประเภทใด ๆ ในคนคือถ้าคุณภาพชีวิตของพวกเขาด้อยลงหรือสภาพของพวกเขาขัดขวางไม่ให้นำไปสู่การดำรงอยู่อย่างสมบูรณ์หรือเป็นปกติ
การทำบุญอย่างเดียวไม่ควรก่อให้เกิดปัญหาในเรื่องนี้จึงไม่ถือว่าเป็นความผิดปกติ
อย่างไรก็ตามบางครั้งความเกลียดชังหรือความไม่ไว้วางใจต่อมนุษยชาติที่เหลืออาจเป็นอาการของโรคทางจิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของปัญหาเช่นโรคจิตเภทหรือโรคหวาดระแวงอื่น ๆ
ไม่ได้หมายความว่าบุคคลนั้นไม่มีความสัมพันธ์ประเภทใด ๆ
ในที่สุดบางทีตำนานที่เกิดขึ้นซ้ำซากที่สุดเกี่ยวกับการทำบุญแบบผิด ๆ ก็คือคนที่มีมุมมองนี้ไม่สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่น่าพอใจกับผู้อื่นได้ แม้ว่าอาจเป็นกรณีสำหรับบางคน แต่ส่วนใหญ่ไม่มีปัญหานี้
ในความเป็นจริงเป็นเรื่องปกติที่คนมักมากจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนกลุ่มเล็ก ๆ เช่นเพื่อนสนิทครอบครัวหรือแม้แต่คู่ครอง โดยทั่วไปพวกเขามองว่าผู้คนใกล้ชิดพวกเขาเป็นข้อยกเว้นสำหรับความโง่เขลาหรือความชั่วร้ายของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เหลือ
เหตุใดการทำบุญจึงปรากฏขึ้น?
ไม่มีสาเหตุสากลที่อธิบายการปรากฏตัวของระบบความเชื่อที่ค้ำจุนวิสัยทัศน์ที่ผิด ๆ ในคนที่มีมัน สาเหตุที่ทำให้แต่ละคนพัฒนามุมมองนี้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
คนชั่วบางคนถูกทารุณกรรมหรือคนชายขอบเมื่อยังเด็กดังนั้นพวกเขาจึงเรียนรู้ที่จะเกลียดชังและไม่ไว้วางใจผู้อื่นเพื่อปกป้องตัวเอง คนอื่นมีความอ่อนไหวอย่างมากและตีความทุกการกระทำเล็กน้อยว่าถูกชี้นำ
อีกสาเหตุหนึ่งของการทำบุญที่ไม่เหมาะสมคือคน ๆ นั้นเบื่อที่จะติดต่อกับคนอื่น สิ่งนี้เกิดขึ้นบ่อยมากในกลุ่มบุคคลที่ฉลาดมีเหตุผลหรือมีความสามารถหรือในกลุ่มคนที่มีแนวโน้มที่ค่อนข้างเก็บตัว
ผู้ที่มีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าในด้านต่างๆเช่นการเมืองหรือศาสนาก็อาจรู้สึกดูถูกคนที่ไม่แสดงความคิดเห็นได้เช่นกัน
เมื่อคนที่เหลือดูเหมือนจะมั่นใจในสิ่งที่พวกเขาบอกพวกเขาคิดว่าพวกเขาต้องเป็นคนงี่เง่าหรือตาบอดและความเกลียดชังของพวกเขาก็ไม่หยุดเติบโต
ในที่สุดบุคคลที่มีอุดมคติสูงยังสามารถพัฒนาทัศนคติที่ผิดพลาดได้เมื่อพวกเขาต้องเผชิญกับความเป็นจริงและเห็นว่ามันไม่ใช่อย่างที่พวกเขาจินตนาการไว้
ลักษณะของคนหลงผิด
อดอล์ฟฮิตเลอร์เป็นคนขี้โกงที่ได้รับการยอมรับ
การทำบุญที่ไม่ดีแปลว่าอะไรในชีวิตประจำวันของผู้คน? ในส่วนนี้เราจะดูลักษณะที่พบบ่อยที่สุดของบุคคลเหล่านี้
พวกเขาชอบกิจกรรมที่สามารถทำคนเดียวได้
เนื่องจากพวกเขาดูถูกคนอื่นคนมักมากในกามจึงเลือกอาชีพงานอดิเรกและกิจกรรมที่พวกเขาไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น
ตัวอย่างเช่นงานอดิเรกที่พบบ่อยในหมู่บุคคลเหล่านี้ ได้แก่ การอ่านหนังสือท่องอินเทอร์เน็ตวิดีโอเกมหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์
อย่างไรก็ตามเนื่องจากพวกเขาไม่ชอบคนอื่นโดยทั่วไปพวกเขามักจะหลีกเลี่ยงเครือข่ายสังคมออนไลน์หรือแพลตฟอร์มเสมือนจริงที่พวกเขาต้องโต้ตอบกับบุคคลอื่นอย่างต่อเนื่อง
ทนไม่ไหวดราม่า
สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดประการหนึ่งที่ผู้หลงผิดหลีกเลี่ยงบุคคลอื่นเป็นเพราะพวกเขาเกลียดการมีส่วนร่วมในความขัดแย้งที่พวกเขาคิดว่าไร้สาระและเสียเวลา ไม่ใช่ว่าพวกเขาขาดความเอาใจใส่ พวกเขาคิดว่าปัญหาส่วนใหญ่สามารถหลีกเลี่ยงได้ง่าย
ตัวอย่างเช่นการนินทาการบ่นเกี่ยวกับผู้คนรอบข้างและการต่อสู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับเรื่องในชีวิตประจำวันทำให้พวกเขารำคาญใจอย่างมาก บ่อยครั้งที่คุณตอบสนองต่อสถานการณ์เหล่านี้ทั้งหมดคือการเดินหนีและพยายามอย่าเข้าไปเกี่ยวข้องกับดราม่าใด ๆ
ความไร้ความสามารถรบกวนพวกเขา
อีกลักษณะหนึ่งที่พบบ่อยในหมู่คนหลงผิดคือความโกรธหรือการดูถูกเมื่อเผชิญกับความผิดปกติการขาดการจัดระเบียบและการไร้ความสามารถ
นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าหากคนอื่นกระทำพวกเขาได้รับผลเสียบางอย่างในชีวิตของพวกเขาเอง
ตัวอย่างเช่นถ้าคนที่แต่งตัวประหลาดต้องรอหมอเป็นแถวยาวเป็นพิเศษเพราะมีคนมากเกินไปเขาจะโกรธเพราะขาดการวางแผนของคนที่ทำงานที่นั่น
โดยทั่วไปความโกรธของพวกเขาในโอกาสเหล่านี้ไม่ได้สัดส่วนและพวกเขามักจะบ่นอย่างขมขื่นเกี่ยวกับปัญหาที่พวกเขาก่อขึ้น
พวกเขาไม่ชอบการสนทนาที่ไม่สำคัญ
คนที่ชอบทำบุญมักจะทนไม่ได้ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อที่ไม่สำคัญเช่นสภาพอากาศวันหยุดหรือแผนการพักผ่อนในช่วงสุดสัปดาห์
พวกเขาคิดว่าการสนทนาประเภทนี้เสียเวลาและพลังงานและค่อนข้างจะประหยัดหากทำได้
ในทางตรงกันข้ามโดยปกติบุคคลเหล่านี้ชอบที่จะถกเถียงในเรื่องที่ลึกซึ้งเช่นการเมืองศาสนาวิทยาศาสตร์หรืออื่น ๆ อย่างไรก็ตามพวกเขามักจะทำเฉพาะกับคนที่พวกเขาคิดว่ามีความสูงในระดับสติปัญญาเท่านั้น
พวกเขาเกลียดการประชุมใหญ่
ในที่สุดด้วยเหตุผลที่ชัดเจนผู้ที่ไม่ชอบทำบุญมักไม่สบายใจกับกิจกรรมที่มีผู้คนหนาแน่นเช่นงานดินเนอร์เพื่อธุรกิจอาหารกลางวันกับครอบครัวหรือการรวมตัวของศิษย์เก่า
โดยทั่วไปพวกเขาไม่สามารถยืนหยัดกับบุคคลส่วนใหญ่ที่พวกเขาต้องรับมือได้และจะหลีกเลี่ยงที่จะเข้าไปในสถานการณ์เหล่านี้หากทำได้
ข้อสรุป
การทำบุญผิดเป็นลักษณะที่มีความสับสนมาก เราหวังว่าบทความนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าวิธีคิดนี้ประกอบด้วยอะไรรวมถึงเข้าใจว่าเหตุใดจึงสามารถเกิดขึ้นได้และสิ่งที่แปลเป็นชีวิตประจำวันของผู้คนที่มีอยู่
อ้างอิง
- "Misanthropy: คำจำกัดความและการรักษา" ใน: การศึกษา สืบค้นเมื่อ: 12 ธันวาคม 2018 จาก Study: study.com.
- "จิตใจของคนขี้เกลียด" ใน: วิทยาศาสตร์ทางจิต. สืบค้นเมื่อ: 12 ธันวาคม 2018 จาก Psychological Science: Psychologicalscience.org.
- "การทำบุญ: เมื่อคุณไม่ชอบคนอื่น" ใน: คำแนะนำด้านสุขภาพ สืบค้นเมื่อ: 12 ธันวาคม 2018 จาก Health Guidance: healthguidance.org.
- "10 สัญญาณไร้สาระคุณเป็นคนเกลียด Misanthrope" ใน: Love Panky สืบค้นเมื่อ: 12 ธันวาคม 2561 จาก Love Panky: lovepanky.com.
- "Misanthropy" ใน: Wikipedia สืบค้นเมื่อ: 12 ธันวาคม 2018 จาก Wikipedia: en.wikipedia.org.