FRANCISCO AYALA: ชีวประวัติสไตล์วลีและผลงาน - วรรณกรรม - 2025

Francisco Ayala García-Duarte (1906-2009) เป็นนักเขียนชาวสเปนซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้บรรยายและผู้เขียนเรียงความ นอกจากนี้เขายังเก่งในฐานะนักแปล ในทางกลับกันงานวรรณกรรมของผู้เขียนส่วนใหญ่ได้รับการพัฒนาโดยถูกเนรเทศอันเป็นผลมาจากสงครามกลางเมืองสเปนในปีพ. ศ. 2479

งานของ Ayala แบ่งออกเป็นก่อนสงครามกลางเมืองและหลังจากนั้น ในตอนแรกเขามีความโดดเด่นด้วยการเขียนในรูปแบบดั้งเดิมภายในตัวละครทางปัญญาที่ปลอมแปลงโดยนักเขียนJosé Ortega y Gasset และจากนั้นงานของเขาก็เปรี้ยวจี๊ด

Francisco Ayala ที่มา: Ayalaymavm.jpg: Juanagarciacontrerasderivative work: Rondador, Wikimedia Commons

ผลงานที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของ Francisco Ayala คือโศกนาฏกรรมของชายผู้ไร้วิญญาณและฮันเตอร์ในรุ่งสาง ความเฉลียวฉลาดภาษาที่ได้รับการพัฒนาและวัฒนธรรมตลอดจนการใช้และการจัดการอุปมาอุปไมยที่โดดเด่นในฐานะอุปกรณ์วรรณกรรมเป็นส่วนหนึ่งของสไตล์ของเขา

ชีวประวัติ

เกิดและครอบครัว

ฟรานซิสโกเกิดที่เมืองกรานาดาเมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2449 ในครอบครัวที่ได้รับการเลี้ยงดู พ่อแม่ของเขาคือทนายความ Francisco Ayala Arroyo และ Luz García-Duarte González นอกจากนี้เขายังเป็นหลานชายของนายแพทย์ชื่อดัง Eduardo García Duarte ซึ่งดำรงตำแหน่งอธิการบดีของมหาวิทยาลัยกรานาดา

การฝึกอบรมทางวิชาการของ Ayala

การศึกษาของ Francisco Ayala ใช้เวลาหลายปีใน Granada บ้านเกิดของเขา หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลายเขาก็ไปอาศัยอยู่ในมาดริด ตอนอายุสิบหกเขาเริ่มเรียนกฎหมายและปรัชญาและจดหมายที่มหาวิทยาลัยกลางมาดริด

ในช่วงเวลานั้นในตอนต้นของปี ค.ศ. 1920 เขาเริ่มมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มปัญญาชนในยุคนั้นและด้วยวรรณกรรมแนวเปรี้ยวจี๊ด ระหว่างปีพ. ศ. 2468 และ พ.ศ. 2469 เขาได้ตีพิมพ์โศกนาฏกรรมของชายผู้ปราศจากวิญญาณและประวัติศาสตร์แห่งรุ่งอรุณ เขาจบการศึกษาจากวิทยาลัยในปีพ. ศ. 2472

อยู่ในเบอร์ลิน

ในช่วงที่เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Ayala ได้ร่วมมือกับสื่อสิ่งพิมพ์เช่น La Gaceta Literaria และ Revista de Occidente ในตอนต้นของปี 1930 เขาไปเบอร์ลินโดยได้รับทุนการศึกษาเพื่อศึกษาต่อ

La Gaceta Literaria นิตยสารที่ Ayala ร่วมมือกัน ที่มา: ดูหน้าสำหรับผู้แต่งผ่าน Wikimedia Commons

การอยู่ในเมืองของเยอรมันทำให้เขาเชื่อมต่อกับส่วนที่ไม่รู้จักของยุโรป ผู้เขียนใช้ประโยชน์จากการได้เห็นการเกิดของนาซีเพื่อส่งงานเขียนไปยังนิตยสารการเมือง หนึ่งปีต่อมาเขากลับไปสเปนได้รับปริญญาเอกด้านกฎหมายและดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์

ช่วงสงครามกลางเมือง

ในช่วงหลายปีก่อนสงครามกลางเมืองสเปน Francisco Ayala เคยเป็นทนายความใน Cortes เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นเขาอยู่ในอเมริกาใต้เพื่อบรรยายและบรรยาย อย่างไรก็ตามแม้จะเกิดวิกฤต แต่เขาก็กลับไปยังประเทศของเขาและเข้าร่วมกับพรรครีพับลิกัน

ระหว่างปีพ. ศ. 2479 ถึง พ.ศ. 2482 เขาทำงานที่กระทรวงการต่างประเทศและยังเป็นนักการทูตของสเปนในปราก ในช่วงเวลานั้นพ่อของเขาถูกลอบสังหารโดยกลุ่มกบฏหลังจากถูกจับและนำตัวไปยังคุกบูร์โกสเมืองที่เขาทำงานอยู่

การเนรเทศของ Ayala

อายาลาออกจากบัวโนสไอเรสหลังจากสงครามสิ้นสุดลงในปี 2482 กับแคโรลีนริชมอนด์ภรรยาของเขาและนีน่าลูกสาวของพวกเขา ในเมืองหลวงของอาร์เจนตินานักเขียนเริ่มต้นชีวิตวรรณกรรมอีกครั้งและยังทำงานให้กับสื่อเช่นหนังสือพิมพ์ La Naciónและนิตยสาร Sur

ชาวสเปนอาศัยอยู่ในบัวโนสไอเรสเป็นเวลาสิบปียกเว้นปีพ. ศ. 2488 เมื่อเขาตั้งรกรากอยู่ในริโอเดจาเนโรประเทศบราซิล ในปีพ. ศ. 2493 เขาไปเปอร์โตริโกซึ่งเป็นประเทศที่เขาสอนสังคมวิทยาเป็นมหาวิทยาลัยหลักอยู่ในความดูแลของกองบรรณาธิการและก่อตั้งนิตยสาร La Torre

ระหว่างสหรัฐอเมริกาและสเปน

Francisco Ayala ออกจากเปอร์โตริโกไปยังสหรัฐอเมริกาและเขามีชีวิตอยู่ที่นั่นในช่วงยี่สิบปีสุดท้ายของการลี้ภัย เขาสอนวรรณคดีสเปนในมหาวิทยาลัยเช่นนิวยอร์กชิคาโกรัตเกอร์สและพรินซ์ตัน ในปีพ. ศ. 2503 เขามีโอกาสเดินทางกลับประเทศเป็นครั้งแรก

จากการกลับไปสเปนครั้งแรกนั้นอายาลาไปเยี่ยมประเทศของเขาทุกฤดูร้อนเพื่อมาซื้ออสังหาริมทรัพย์ เขากลับมาสานต่องานวรรณกรรมและสร้างความสัมพันธ์ใหม่ ๆ ทีละน้อย ในปีพ. ศ.

ปีสุดท้ายและความตาย

Ayala ตั้งอยู่ในกรุงมาดริดเริ่มต้นการพูดคุยและการประชุมรวมถึงการทำงานร่วมกันในหนังสือพิมพ์และนิตยสารต่างๆ เมื่อเขาอายุเจ็ดสิบเจ็ดปีเขาได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกของ Royal Spanish Academy ในปี 1988 เขาได้รับรางวัล National Prize for Spanish Letters

ด้วยอายุที่มากขึ้น แต่มีความแจ่มใสเป็นพิเศษในปี 1988 เขาเขียน The Garden of Malice และตั้งแต่ปี 1982 เขาก็เริ่มเขียนบันทึกความทรงจำและความหลงลืม Francisco Ayala เสียชีวิตด้วยสาเหตุตามธรรมชาติในมาดริดเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2552 ตอนอายุหนึ่งร้อยสามปี

สไตล์

รูปแบบการประพันธ์ของ Francisco Ayala โดดเด่นด้วยการใช้ภาษาที่มีวัฒนธรรมและเงียบขรึม ผลงานชิ้นแรกของเขาซึ่งพัฒนาขึ้นก่อนสงครามกลางเมืองเป็นแบบดั้งเดิมจากนั้นพวกเขาก็เข้าสู่ขบวนการเปรี้ยวจี๊ดด้วยความคมคายและการแสดงออกที่ยอดเยี่ยมและการใช้อุปลักษณ์อย่างกว้างขวาง

มหาวิทยาลัยเปอร์โตริโกที่ Ayala ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ ที่มา: Angelgb81 ผ่าน Wikimedia Commons

ในช่วงหลังสงครามงานเขียนของเขามุ่งเน้นไปที่ความกังวลที่เขามีเกี่ยวกับสังคมและปัญหาที่ได้รับความทุกข์ทรมาน รักษาความสามารถในการแสดงออกและภาษาที่ระมัดระวังเหมือนเดิม แต่มักใช้น้ำเสียงที่น่าขันและเสียดสี

วลี

- "ฉันให้คุณค่ากับประเทศโดยไม่ได้ตั้งใจ: ไม่ใช่สาระสำคัญ แต่เป็นสถานการณ์"

- "การไร้ความสามารถล้วนเป็นอันตรายยิ่งเพิ่มพูนอำนาจของคนไร้ความสามารถ"

- "บ้านเกิดของนักเขียนคือภาษาของเขา"

-“ คนหนึ่งมักจะเขียนชีวิตของตัวเอง แต่ด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวเขาเขียนเป็นอักษรอียิปต์โบราณ และจะดีกว่าแค่ไหนถ้าเขาทำมันบนหินสำหรับงานศพช่างเจียระไนโดยมองหาความสวยงามอย่างสิ้นเชิงของจารึก - เพื่อปิดล้อมชีวิตไว้ในกระสุนหรือ epigram”

-“ ทันใดนั้นเราก็พบว่าโลกเป็นเพียงหนึ่งเดียว โลกาภิวัตน์คำพูดเพียงเล็กน้อย แต่มันได้จบลงด้วยความเป็นจริง โลกเป็นเพียงหนึ่งเดียว”.

- "ชีวิตคือสิ่งประดิษฐ์และวรรณกรรมความทรงจำที่สมบูรณ์แบบ"

- "อิสรภาพไม่ใช่ผลไม้ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม"

- "แบบฝึกหัดทางปัญญาที่แท้จริงไม่ได้ประกอบด้วยการทำตามแฟชั่น แต่เป็นการเผชิญกับความยากลำบากในเวลาของตัวเอง"

- "พฤติกรรมของมนุษย์ที่เชื่อมโยงกับสภาพธรรมชาตินั้นลึกลงไปไม่เปลี่ยนรูป"

-“ วรรณกรรมเป็นสิ่งสำคัญ ทุกสิ่งที่ไม่ใช่วรรณกรรมไม่มีอยู่จริง เพราะความเป็นจริงอยู่ที่ไหน?

เล่น

การเล่าเรื่อง

- สวนแห่งความสุขของโลก (1971)

- อาคมและเรื่องราวอื่น ๆ (2515)

- ชัยชนะและความเศร้าโศก (1982)

- ความทรงจำและความหลงลืมฉัน (1982)

- ความทรงจำและความหลงลืม II (1983)

- สวนแห่งความอาฆาตพยาบาท (2531)

- ความทรงจำและความหลงลืม (2531)

- เรื่องเล่าจากกรานาดา (1990)

- การกลับมา (2535)

- จากก้าวของฉันบนโลก (2539)

- ความทรงจำอันแสนหวาน (1998)

- สุภาพบุรุษจากกรานาดาและเรื่องอื่น ๆ (2542)

- นิทานในจินตนาการ (2542).

บทความข่าว

- โลกและฉัน (2528)

- Francisco Ayala ใน La Nación de Buenos Aires (2012)

ทดสอบ

- การสอบถามเกี่ยวกับโรงภาพยนตร์ (2472)

- กฎหมายสังคมในรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐสเปน (พ.ศ. 2475)

- ความคิดที่มีชีวิตของ Saavedra Fajardo (1941)

- ปัญหาเสรีนิยม (2484)

- ประวัติเสรีภาพ (2486)

- นักการเมือง (2487)

- Histrionism และการเป็นตัวแทน (2487)

- ประสบการณ์ทางการเมืองสองครั้ง: สเปนและอิตาลี (2487)

- เรียงความเรื่องเสรีภาพ (2488)

- Jovellanos (2488)

- เรียงความทองแดงนิกายโรมันคาทอลิกเสรีนิยมและสังคมนิยม ฉบับและการศึกษาเบื้องต้นของ Juan Donoso Cortés (1949)

- สิ่งประดิษฐ์ของ Don Quixote (1950)

- สนธิสัญญาสังคมวิทยา (พ.ศ. 2490)

- บทความทางสังคมวิทยาการเมือง (2494).

- ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสังคมศาสตร์ (2495)

- สิทธิของแต่ละบุคคลสำหรับสังคมหมู่มาก (2496)

- ทฤษฎีการแปลโดยย่อ (พ.ศ. 2499)

- นักเขียนในสังคมหมู่มาก (2499)

- วิกฤตการศึกษาในปัจจุบัน (พ.ศ. 2501)

- การรวมตัวทางสังคมในอเมริกา (2501)

- เทคโนโลยีและเสรีภาพ (2502)

- ประสบการณ์และสิ่งประดิษฐ์ (2503)

- เหตุผลของโลก (2505)

- ของโลกนี้และอีกโลกหนึ่ง (2506)

- ความจริงและความฝัน (2506)

- การหลีกเลี่ยงของปัญญาชน (2506)

- ปัญหาการแปล (2508)

- สเปนจนถึงปัจจุบัน (1965)

- ความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่แน่นอน (2510)

- ภาพยนตร์ศิลปะและความบันเทิง (2512)

- การสะท้อนโครงสร้างการเล่าเรื่อง (1970)

- El Lazarillo: การตรวจสอบอีกครั้งการตรวจสอบบางประเด็นอีกครั้ง (1971)

- บทความ ทฤษฎีวรรณกรรมและการวิจารณ์ (2515)

- การเผชิญหน้า (2515)

- วันนี้คือเมื่อวานนี้ (2515)

- การอ่านอนุรักษนิยม อารัมภบท (1973).

- Cervantes และ Quevedo (1974)

- นวนิยายเรื่องนี้: Galdósและ Unamuno (1974)

- นักเขียนและภาพลักษณ์ของเขา (2518)

- นักเขียนและภาพยนตร์ (2518)

- Galdósในช่วงเวลาของเขา (1978)

- ฉันและเวลา สวนแห่งความสุขทางโลก (1978)

- คำและตัวอักษร (2526)

- โครงสร้างการเล่าเรื่องและประสบการณ์ทางวรรณกรรมอื่น ๆ (2527)

- วาทศาสตร์การสื่อสารมวลชนและวาทศาสตร์อื่น ๆ (2528)

- ภาพลักษณ์ของสเปน (1986)

- ห้องหลังของฉัน (2531)

- ขนของนกฟีนิกซ์ การศึกษาวรรณคดีสเปน (1989)

- นักเขียนในศตวรรษของเขา (1990)

- ต่อต้านอำนาจและบทความอื่น ๆ (2535)

- เวลาและฉันหรือโลกที่อยู่ด้านหลัง (2535)

- เราอาศัยอยู่ในโลกใด (2539)

- ดูปัจจุบัน: บทความและสังคมวิทยา พ.ศ. 2483-2533 (2549)

การแปลบางส่วน

- ลอเรนโซและอานาโดยอาร์โนลด์ซไวก์ (2473)

- ทฤษฎีรัฐธรรมนูญโดย Carl Schmitt (1934)

- ที่ดินที่สามคืออะไรโดย Emmanuel Joseph Sièyes (1942)

- บันทึกความทรงจำของจ่าทหารอาสาโดย Manuel Antônio de Almeida (1946)

- La romana โดย Alberto Moravia (1950)

- หัวเปลี่ยนโดย Thomas Mann (1970)

อ้างอิง

1. Francisco Ayala (2019) สเปน: Wikipedia สืบค้นจาก: es.wikipedia.org.
2. Tamaro, E. (2547-2562). Francisco Ayala (N / a): ชีวประวัติและชีวิต. สืบค้นจาก: biografiasyvidas.com.
3. Francisco Ayala (ส. ฉ.). สเปน: มูลนิธิ Francisco Ayala กู้คืนจาก: ffayala.es.
4. Ramírez, M. , Moreno, V. , De la Oliva, C. และ Moreno, E. (2018). Francisco Ayala (N / a): ค้นหาชีวประวัติ สืบค้นจาก: Buscabiografias.com.
5. Senabre, R. (2549). Francisco Ayala วรรณกรรมเป็นภารกิจ สเปน: El Cultural ดึงมาจาก: elcultural.com.