ปรากฏการณ์วิทยา: กำเนิดสิ่งที่ศึกษาลักษณะเฉพาะ - ปรัชญา

Phenomenologyเป็นความละเอียดที่นำเสนอปรัชญาของปัญหาปรัชญาทั้งหมดจากประสบการณ์ที่ใช้งานง่ายที่เรียกว่านอกจากนี้ยังเห็นได้ชัด ซึ่งหมายความว่าจะตรวจสอบสิ่งมีชีวิตและการกระทำที่ปรากฏในโลก ดังนั้นเนื้อหาของเขาจึงเป็นสิ่งที่รับรู้และมีสาระสำคัญ

กล่าวได้ว่าหนึ่งในรากฐานของแนวโน้มทางปรัชญานี้คือความเชื่อมั่นว่าในจิตสำนึกของการดำรงชีวิตของเราเราสามารถเข้าถึงการค้นพบความจริงที่จำเป็นได้ ความจริงเหล่านี้ซึ่งสังเคราะห์ขึ้นในสาระสำคัญและความรู้สึกในอุดมคติและเหนือกาลเวลาสามารถค้นพบได้ด้วยความตั้งใจ

Edmund Gustav Albrecht Husserl ผู้ก่อตั้งปรากฏการณ์วิทยา

ด้วยวิธีนี้ปรากฏการณ์วิทยาจะถูกตัดสินโดยความมีชีวิตและความเข้าใจได้ของความรู้ที่เหนือกว่า เขาคิดว่าความรู้นี้ทำหน้าที่ทั้งนำทางชีวิตและเข้าใจโลกและใช้ชีวิตแห่งสติเพื่อบรรลุความเข้าใจในอุดมคตินั้น

ผู้ริเริ่มคือ Edmund Gustav Albrecht Husserl (1859-1938) นักปรัชญาและนักคณิตศาสตร์จาก Moravia ศิษย์ของ Franz Brentano จากจิตวิทยาเชิงพรรณนาหรือปรากฏการณ์วิทยาที่เสนอโดย Brentano Husserl เริ่มสร้างแบบจำลองแนวคิดของปรากฏการณ์วิทยา

หลายปีต่อมา Husserl ตั้งสมมติฐานเรื่องปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ด้วยชื่อนี้และสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์โดยเจตนาเขาพยายามอธิบายที่มาและความหมายของโลก

ความคิดของเขาถูกขยายและแก้ไขเมื่อเวลาผ่านไปซึ่งเป็นสาวกและผู้ติดตามของเขา อย่างไรก็ตามคำศัพท์ปรากฏการณ์วิทยาไม่สามารถเชื่อมโยงกับการเคลื่อนไหวร่วมกันได้ ในความเป็นจริงพวกเขาเป็นนักปรัชญาที่มีพื้นฐานมาจาก Husserl หยิบยกทฤษฎีของตนเอง

ที่มาและประวัติศาสตร์

แม้ว่าผู้ก่อตั้งปรากฏการณ์วิทยาคือ Edmund Husserl แต่แนวคิดของเขาก็มาจากครูของเขา Franz Brentano นักปรัชญาชาวเยอรมัน (1838-1927)

Brentano กล่าวโทษนักจิตวิทยาในเรื่องการลดความรู้สึกตัวจิตวิญญาณและการกระทำของมันในแง่ของวัตถุพันธุกรรมและอินทรีย์ในด้านอื่น ๆ จากนั้นเขาได้พัฒนาสิ่งที่เรียกว่าจิตวิทยาเชิงปรากฏการณ์หรือเชิงพรรณนา

จิตวิทยานี้ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และการทดสอบเชิงประจักษ์ที่อนุญาตให้เปิดเผยกฎหมายที่จำเป็น นอกจากนี้ยังระบุวัตถุของมันในประสบการณ์ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือมีเนื้อหาที่เป็นวัตถุประสงค์

จุดเริ่มต้นของปรากฏการณ์วิทยา Husserlian

ใน Logical Investigations ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1900 และ 1901 Husserl ได้ยกแนวคิดเรื่องปรากฏการณ์วิทยา นอกเหนือจากการวิพากษ์วิจารณ์จิตวิทยาแล้วเขายังขยายแนวคิดเกี่ยวกับประสบการณ์โดยเจตนาที่พัฒนาโดย Brentano แล้ว

Husserl อธิบายถึงความตั้งใจเป็นสมบัติของประสบการณ์เนื่องจากจำเป็นต้องอ้างถึงวัตถุ ดังนั้นวัตถุเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์จึงเรียกว่าเจตนาและชีวิตแห่งสติก็ถือว่าเป็นเจตนาเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ปรากฏการณ์วิทยาจึงเป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาทั้งโครงสร้างของประสบการณ์และวัตถุโดยเจตนาและความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

ปรากฏการณ์วิทยาเสนอวิธีการสำหรับขั้นตอน วิธีการเชิงปรากฏการณ์วิทยานี้มีองค์ประกอบหลายประการและในบรรดารูปแบบ eidetic นั้นมีความโดดเด่นซึ่งช่วยให้สามารถเปรียบเทียบระหว่างวัตถุที่มีเจตนาที่แตกต่างกันเพื่อค้นหาสิ่งสำคัญที่เป็นเรื่องธรรมดาและด้วยวิธีนี้การศึกษากล่าวว่าสาระสำคัญเป็นเพียงความเป็นไปได้

ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ

ทฤษฎีปรากฏการณ์วิทยานี้เริ่มก่อตัวขึ้นจากแนวคิดเรื่องการลดยอด ด้วยนิกายของepojéที่ยอดเยี่ยม Husserl ได้เสนอข้อเสนอในการเข้าถึงจิตสำนึกที่บริสุทธิ์หรือความเป็นตัวตนที่ยอดเยี่ยมผ่านสิ่งที่เขาเรียกว่าการลด

แม้ว่าการลดจะได้รับการยกขึ้นแล้วในการสืบสวนเชิงตรรกะ - ซึ่งเป็นกรณีของการลดจำนวนลง - ในงานแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์วิทยาที่บริสุทธิ์และปรัชญาเชิงปรากฏการณ์วิทยาแนวคิดของการลดที่ยอดเยี่ยมปรากฏขึ้น

ด้วยการลดขั้นสุดยอด Husserl จึงเสนอวิธีที่จะตัดการเชื่อมต่อจากความเชื่อที่ว่าโลกนี้มีอยู่จริงดังนั้นใครก็ตามที่ดำเนินการลดดังกล่าวจะตระหนักว่าโลกนี้อยู่ตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นเพียงแค่เพิกเฉยต่อโลกแห่งความเป็นจริงเราก็สามารถเข้าร่วมโลกได้เหมือนที่แต่ละคนอาศัยอยู่

ในทางกลับกันมันเรียกทัศนคติที่ยอดเยี่ยมว่าทัศนคติที่บุคคลนั้นไม่ว่าเขาจะรู้หรือไม่ก็ตามถืออยู่ในการลดทอนที่ยอดเยี่ยม

จากแนวคิดเหล่านี้ Husserl ชี้ให้เห็นว่าโลกคือสิ่งที่ประสบการณ์ของบุคคลอ้างถึงและในขณะเดียวกันก็เป็นบริบทที่มีชีวิตอยู่

ปรากฏการณ์วิทยาศึกษาอะไร?

โดยทั่วไปแล้วปรากฏการณ์วิทยาพยายามอธิบายความหมายที่โลกมีต่อมนุษย์ในชีวิตประจำวันของเขา

ในกรอบเฉพาะจะใช้กับสถานการณ์หรือประสบการณ์ส่วนตัวใด ๆ ทำให้สามารถอธิบายพื้นฐานได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือช่วยให้สามารถสร้างความหมายที่บุคคลนั้นมอบให้กับประสบการณ์ได้

เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้การคำนึงถึงทั้งมนุษย์และสิ่งของและโลกเป็นปรากฏการณ์ทำให้พวกเขาเป็นวัตถุแห่งความรู้ นี่หมายความว่าทุกอย่างสามารถตรวจสอบได้ซึ่งช่วยให้เข้าใกล้ความจริงมากขึ้น

ในทำนองเดียวกันในแนวความคิดของปรากฏการณ์นี้มีความเป็นไปได้ที่จะสอบสวนตั้งข้อสงสัยคิดใหม่และคาดเดาและนี่คือสิ่งที่ปรากฎการณ์วิทยาชี้ให้เห็นโดยสรุปด้วยความจริงขั้นสุดท้ายทั้งหมด เนื่องจากลักษณะเฉพาะนี้จึงสามารถใช้วิธีการเชิงปรากฏการณ์วิทยาในทุกสาขาวิชาของความรู้

วิธีการทางปรากฏการณ์วิทยา

วิธีนี้ช่วยให้ผู้วิจัยสามารถเข้าถึงปรากฏการณ์เช่นที่เกิดขึ้นในบุคคลเพื่อให้สติสัมปชัญญะของใครบางคนเข้าถึงเพื่อเข้าใจสิ่งที่จิตสำนึกนั้นอาจแสดงออกมาโดยอ้างอิงถึงปรากฏการณ์ที่บุคคลนั้นประสบ

ตัวอย่างของวิธีการประยุกต์ใช้วิธีนี้สามารถดูได้จากการสัมภาษณ์เชิงปรากฏการณ์วิทยา

การสัมภาษณ์นี้เป็นการพบกันระหว่างผู้ให้สัมภาษณ์และผู้สัมภาษณ์ผ่านบทสนทนาซึ่งทำให้เราเข้าใจปรากฏการณ์ผ่านภาษา ด้วยเหตุนี้การตัดสินคุณค่าการจัดประเภทอคติการจัดหมวดหมู่หรืออคติจะถูกละทิ้ง

ผู้สัมภาษณ์คือผู้ที่รับฟังจับภาพและใช้ชีวิตกับปรากฏการณ์ที่มาถึงเขาผ่านคำพูดของผู้ให้สัมภาษณ์ คำพูดดังกล่าวได้รับการกู้คืนโดยบุคคลคนเดียวกันหมายถึงประสบการณ์ที่มีประสบการณ์ในปัจจุบันหรือในอดีตและสิ่งนั้นยังคงอยู่ในจิตสำนึกของเขาเพราะมันมีความสำคัญต่อเขา

นี่คือวิธีที่นักวิจัยปรากฏการณ์วิทยาเรียกคืนวาทกรรมคำพูด แต่ไม่ให้ความหมายกับประสบการณ์ ในทางตรงกันข้ามมันเป็นประสบการณ์ที่ผู้ให้สัมภาษณ์มีความหมายอยู่แล้ว ผู้วิจัยเพียงทำการสังเกตที่เพิ่มพื้นที่บุคคล

ลักษณะเฉพาะ

ปรากฏการณ์วิทยามีลักษณะดังนี้:

- เป็นศาสตร์แห่งวัตถุในอุดมคติเบื้องต้นและสากลเพราะเป็นศาสตร์แห่งประสบการณ์

- ขึ้นอยู่กับสาเหตุและหลักการแรกทิ้งคำอธิบายของวัตถุใด ๆ

- ใช้สัญชาตญาณทางปัญญาเป็นขั้นตอน

- เพื่ออธิบายวัตถุที่มีอยู่อย่างเป็นกลางโดยไม่เกี่ยวข้องกับความเชื่ออคติหรือความคิดอุปาทานโดยอ้างอิงถึงการมีอยู่จริงของพวกเขา ดังนั้นการดำรงอยู่ของมันจึงไม่ถูกปฏิเสธหรือยืนยัน

- การตั้งค่าการลดหรือapojéเป็นพื้นฐานในวิธีการเชิงปรากฏการณ์วิทยาเนื่องจากด้วยวิธีนี้ทุกสิ่งที่เป็นข้อเท็จจริงอุบัติเหตุและโดยบังเอิญจะถูกแยกออกหรือทิ้งไว้ในวงเล็บเพื่อปรับทิศทางเฉพาะในสิ่งที่จำเป็นหรือจำเป็นของวัตถุ

- ดูจิตสำนึกเป็นกิจกรรมที่มีคุณสมบัติพื้นฐานคือความตั้งใจ

ตัวแทนหลักและแนวคิดของพวกเขา

เอ็ดมันด์กุสตาฟอัลเบรชต์ฮัสเซิร์ล (1859-1938)

ผู้ก่อตั้งปรากฏการณ์วิทยา นอกเหนือจากแนวคิดที่อธิบายไว้ข้างต้นแล้วยังมีปัจจัยพื้นฐานอื่น ๆ ในความคิดของเขา:

intentionality

สำหรับวัตถุของ Husserl ปรากฏขึ้นในจิตสำนึกโดยเจตนาและวิธีที่วัตถุเหล่านี้ปรากฏเป็นส่วนหนึ่งของการดำรงอยู่ของเขา ดังนั้นเขาจึงยืนยันว่าสิ่งต่าง ๆ ปรากฏตามที่เป็นอยู่และเป็นไปตามที่ปรากฏ

ด้วยความตั้งใจอย่างแม่นยำว่ารูปแบบของการเชื่อในการแบ่งส่วนของความเป็นจริงไปสู่ภายนอกและจิตสำนึกเมื่อเอาชนะภายในได้ ข้อเสนอคือการย้อนกลับไปยังระนาบก่อนหน้าซึ่งเป็นเครื่องบินจริงซึ่งไม่มีความแตกต่างระหว่างวัตถุและวัตถุ

รูปแบบของความตั้งใจที่พบบ่อยที่สุดคือความรู้ความเข้าใจหรือทฤษฎีซึ่งรวมการรับรู้เข้ากับการตัดสินและผ่านการกระทำทางภาษาที่มีความสำคัญทำให้ Husserl เริ่มต้นการวิเคราะห์ทางทฤษฎี

ลักษณะชั่วคราว

ความชั่วขณะเป็นคุณสมบัติของจิตสำนึกของบุคคล อย่างไรก็ตามจิตสำนึกของเวลาเช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับปรากฏการณ์ทั้งหมดมีชั้นที่แตกต่างกัน ประการแรกคือเวลาของโลกซึ่งตั้งอยู่ในสิ่งของและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ประการที่สองคือเวลาภายในซึ่งเป็นเรื่องส่วนตัวซึ่งเหตุการณ์ในชีวิตที่มีสติเกิดขึ้น เวลานี้ไม่สามารถหาปริมาณได้เหมือนกันสำหรับทุกคนในทางตรงกันข้ามกับครั้งแรกซึ่งสามารถวัดได้ในเชิงปริมาณ

ประการที่สามเกิดจากการตระหนักถึงเวลาภายใน มันเกี่ยวกับการตระหนักรู้เกี่ยวกับตัวเองเป็นเพียงชั่วคราวการตระหนักรู้ในตนเองที่ไหลเวียนและไม่ต้องการสิ่งอื่นใด

จิตสำนึกของเวลาภายในนี้เป็นสิ่งที่ช่วยให้สามารถตระหนักถึงตัวตนที่ต่อเนื่องของผู้คนในฐานะตัวแทนและการระบุตัวตนของสิ่งต่างๆในฐานะวัตถุภายในโลก

ปรากฏการณ์ฉัน

เมื่อมองดูตัวตนของตนเองจะมีการรับรู้ความเป็นจริง 2 ประการประการแรกคือตัวตนเป็นสิ่งที่เป็นของโลกและอยู่ในตัวตน Husserl เรียกสิ่งนี้ว่าอัตตาเชิงประจักษ์ ประการที่สองคือตัวเองที่เข้าใจซึ่งได้รับชื่อของยอดเยี่ยมเพราะมันอยู่เหนือวัตถุของโลกอย่างแม่นยำโดยรู้จักพวกเขา

ตัวตนที่ยอดเยี่ยมนี้ดำเนินการอย่างมีเหตุผลหรือทางจิตวิญญาณและดูแลมนุษย์เช่นการรับรู้คุณค่าความรักการตัดสินใจทางศีลธรรมเป็นต้น

ในทางกลับกันมีการรับรู้เมื่อการลดลงที่ยอดเยี่ยมเกิดขึ้นในลักษณะที่ตัวตนตามธรรมชาติมีโลกที่เชื่อ แต่ตัวตนที่ยอดเยี่ยมมองเห็นโลกในตัวเองและมองเห็นตัวเองในทางที่ดีขึ้น ในระยะสั้นตัวเองรับรู้และระบุตัวเองในระดับต่างๆต่อเนื่องกัน:

- ระดับแรกที่ถูกมองว่าเป็นคนที่มีการรับรู้ที่แตกต่างกัน

- ระดับที่สองซึ่งตัวตนที่ปฏิบัติตามข้อมูลเชิงลึกที่เป็นหมวดหมู่หรือที่สำคัญนั้นโดดเด่น สิ่งนี้มีชีวิตเหมือนกับตัวตนที่รับรู้ด้วยวิธีที่ละเอียดอ่อน

- ระดับที่สามซึ่งเขาตระหนักดีว่าเป็นตัวตนเดียวกันที่สะท้อนให้เห็นถึงกิจกรรมที่ยอดเยี่ยมและเป็นธรรมชาติของเขา

ตัวตนที่ยอดเยี่ยมยังเป็นบุคคลที่ประกอบขึ้นเป็นโลกด้วยความรับผิดชอบต่อโลกใบนั้นและความมุ่งมั่นต่อมนุษยชาติ

มาร์ตินไฮเดกเกอร์ (2432-2519)

นักปรัชญาชาวเยอรมันที่ทำงานด้านศิลปะสุนทรียศาสตร์ทฤษฎีวรรณกรรมมานุษยวิทยาวัฒนธรรมและจิตวิเคราะห์รวมถึงสาขาวิชาอื่น ๆ

Martin Heidegger ถือเป็นนักอัตถิภาวนิยมและไม่ใช่นักปรากฏการณ์วิทยา อย่างไรก็ตามแนวคิดเชิงปรัชญานี้สามารถตีกรอบได้เนื่องจากแนวคิดเรื่องเจตนาที่เชื่อมโยงกับจิตสำนึกพื้นฐานและก่อนที่จะมีการคัดค้านทั้งหมด

สำหรับไฮเดกเกอร์ความตั้งใจเป็นความสัมพันธ์ทางภววิทยาของมนุษย์กับโลกไม่ใช่ลักษณะของจิตสำนึกเช่นเดียวกับฮัสเซิร์ล ด้วยเหตุนี้ไฮเดกเกอร์จึงได้ตรวจสอบลักษณะของมนุษย์ซึ่งเป็นสถานที่ที่ถูกเปิดเผย

จากที่นั่นไฮเดกเกอร์ถือว่าอัตวิสัยอยู่ในกรอบชั่วคราวในขณะที่ฮัสเซิร์ลอยู่เหนือโลกเนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นจากนิสัยความเชื่อความปรารถนา ฯลฯ

ในทางกลับกันไฮเดกเกอร์เชื่อว่าฮัสเซิร์ลเป็นผู้รอบรู้เพราะเขาไม่ได้ผูกมัดตัวเองกับโลกใบนี้มากพอ แต่เขาเห็นมนุษย์มีส่วนร่วมในโลกดังนั้นจึงมุ่งมั่นที่จะทำมันเพื่อความรอดและการเปลี่ยนแปลงของมัน

ความแตกต่างอีกประการหนึ่งระหว่างทั้งสองคือ Husserl ปฏิเสธประเพณีเพราะเขาถือว่าพวกเขาเป็นอันตรายต่อประสบการณ์ intuit ในแก่นแท้ที่บริสุทธิ์ ในทางตรงกันข้ามไฮเดกเกอร์เน้นย้ำถึงการกลับไปสู่ประวัติศาสตร์ของโลกทัศน์และประเพณี

Jan Patocka (2450-2520)

นักปรัชญาชาวเช็กผู้ติดตาม Husserl และ Heidegger นอกเหนือจากการเป็นนักปรากฎการณ์ที่เข้มงวดแล้วเขายังเป็นนักต่อสู้เพื่ออิสรภาพซึ่งต่อต้านพวกนาซีก่อนแล้วก็คอมมิวนิสต์

ผลงานหลักของเขาคือการนำประวัติศาสตร์ในปรากฏการณ์วิทยาโดยการวิเคราะห์แนวความคิดเรื่อง "ความรับผิดชอบ" ซึ่งหลักการของอารยธรรมถูกวางทิ้งไว้เช่นเดียวกับลัทธิเผด็จการ

Patocka ใช้แนวคิด "โลกแห่งชีวิต" ของ Husserl ตามที่เขากล่าวความว่างเปล่าของโลกสมัยใหม่เกิดจากการแยกจากกันและการประดิษฐ์: ความคิดและสิ่งต่าง ๆ ที่เชื่อมโยงกับประสบการณ์ที่เป็นรูปธรรมได้ถูกทำลายลงในทันที

จากวิกฤตนี้เองที่ Husserl ได้กำหนดให้โลกแห่งชีวิตที่สัมพันธ์กับอัตวิสัยเป็นวิทยาศาสตร์ใหม่ จุดประสงค์คือเพื่อค้นหาความหมายของการเป็นอยู่และความจริงของโลก

Patocka ตีความใหม่และทำให้แนวคิดของ Husserl ลึกซึ้งยิ่งขึ้นโดยอ้างว่า "โลกแห่งชีวิต" นี้ไม่ได้เข้าถึงได้โดยการไตร่ตรอง แต่เป็นการกระทำ คุณไปถึงโลกนั้นได้เพราะคุณทำในนั้น

เป็นเพราะเหตุนี้การเมืองจึงไม่ได้กระทำโดยการแทรกแซงองค์ประกอบของฝ่ายบริหาร แต่ในขณะนี้ผู้ชายและผู้หญิงได้รับการสนับสนุนให้เลือกรูปแบบปรัชญาบนพื้นฐานของการตั้งคำถามและทำความเข้าใจกับโลก ด้วยวิธีนี้ "โลกแห่งชีวิต" จึงใช้แนวทางทางการเมือง

อ้างอิง

Embree, Lester and Moran, Dermot (eds) (2004). ปรากฏการณ์วิทยา: แนวคิดเชิงวิพากษ์ในปรัชญา. เลดจ์ กรุงลอนดอน
ฟินเลย์ลินดา (2555). วิธีการสร้างปรากฏการณ์ทางปรากฏการณ์ ใน: Friesen N. , Henriksson, C .; Saevi, T. (eds) Hermeneutic Phenomenology in Education, Practice of Research Method, vol. 4, SensePublishers, หน้า 17-37 ร็อตเตอร์ กู้คืนจาก link.springer.com.
เกร์เรโรคาสตาเญดา, ราอูลเฟอร์นานโด; เมเนเซส, ทาเนียมาเรียเดโอลิวา; Ojeda-Vargasa Ma. Guadalupe (2017). ลักษณะของการสัมภาษณ์เชิงปรากฏการณ์วิทยาในการวิจัยทางการพยาบาล นิตยสารGaúcha de Enfermagem 38 (2): e67458 กู้คืนจาก scielo.br.
ฮัสเซิร์ล, เอ็ดมันด์, (1970). วิกฤตวิทยาศาสตร์ยุโรปและปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ. ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปรัชญาปรากฏการณ์วิทยา แปลโดย Carr, David สำนักพิมพ์ NorthWestern University Evanston รัฐอิลลินอยส์ กู้คืน pdf s3.amazonaws.com
ฮัสเซิร์ลเอ็ดมันด์ (1998) แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์วิทยาที่บริสุทธิ์และปรัชญาปรากฏการณ์วิทยา หนังสือเล่มที่สองการศึกษาในรัฐธรรมนูญปรากฏการณ์วิทยา แปลโดย Rojcewicz Richard และ Schuwer André สำนักพิมพ์วิชาการ Kluwer Dordrecht
ไคลน์เจคอบ (2483) ปรากฏการณ์วิทยาและประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ ในการบรรยายและบทความ วิลเลียมซอมอี.; Zuckerman, E (ed), สำนักพิมพ์ St John's College, Maryland, pp. 65-84 กู้คืนจาก unical.lit.
Knaack, Phyllis (1984). การวิจัยปรากฏการณ์ วารสารการวิจัยทางการพยาบาลตะวันตก. ปีที่ 6 ฉบับที่ 7 น. 107-114 กู้คืนจาก journals.sagepub.com.
Krombach, Hayo (1994). Husserl และปรากฏการณ์ทางประวัติศาสตร์ Ideas y Valores, No. 94 pp.41 ถึง 64. Bogotá, Colombia การแปล History of Reason (1990). เอ็ดฟิลิปวินด์เซอร์เลสเตอร์ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย. กู้คืนจาก bdigital.unal.edu.co.
โลห์มาร์, ดีเทอร์ (2550). วิธีการเชิงปรากฏการณ์ของสัญชาตญาณของสาระสำคัญและการรวมตัวของมันในรูปแบบ eidetic Conde Soto, Francisco (ทรานส์) ในการสืบสวนปรากฏการณ์. วารสารสมาคมปรากฏการณ์วิทยาแห่งสเปน. ฉบับที่ 5, ปภ. 9-47 กู้คืนจาก uned.es.
Ricoeur, Paul (2016). คำนำบทความนอกรีตเรื่องปรัชญาประวัติศาสตร์โดย Jan Patocka พบรุ่น สเปน.
Sánchez-Migallón Granados, Sergio (2014). วิชาว่าด้วยปรากฏการณ์ ในFernández Labastida, Francisco - Mercado, Juan Andrés (บรรณาธิการ), Philosophica: สารานุกรมปรัชญาออนไลน์ Philosophica.info
เวสต์ฟาล, เมโรลด์ (1998). ประวัติศาสตร์และความจริงในปรากฏการณ์วิทยาของ Hegel ฉบับที่สาม สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอินเดียนา อินดีแอนา

ปรากฏการณ์วิทยา: กำเนิดสิ่งที่ศึกษาลักษณะเฉพาะ - ปรัชญา - 2025