- ประวัติศาสตร์
- วันก่อนหน้า
- ฮิโรชิมา
- นางาซากิ
- วันหลังจากนั้น
- มุมมองส่วนตัว
- The Daily Telegraph (ออสเตรเลีย 6 มกราคม 2553)
- The Independent (อังกฤษ 26 มีนาคม 2552)
- หนังสือพิมพ์ Mainichi (ญี่ปุ่น 24 มีนาคม 2552)
- The Times (ลอนดอน 25 มีนาคม 2552)
- อ้างอิง
Tsutomu Yamaguchi (พ.ศ. 2459-2553) เป็นนักแปลวิศวกรและนักการศึกษาที่เกิดในญี่ปุ่นซึ่งได้รับการยอมรับจากรัฐบาลญี่ปุ่นว่าเป็นผู้รอดชีวิตจากการทิ้งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิมาและนางาซากิ แม้ว่าจะมีคนประมาณ 100 คนที่ได้รับผลกระทบจากการทิ้งระเบิดทั้งสองครั้ง แต่เขาเป็นเพียงคนเดียวที่รัฐบาลจำได้ว่าเป็นเช่นนั้น
การรับรู้เกิดขึ้นในสองเหตุการณ์ที่แยกจากกัน ในปีพ. ศ. 2500 รัฐบาลญี่ปุ่นยอมรับว่าเขาเป็นฮิบาคุชา (บุคคลที่ได้รับผลกระทบจากการระเบิด) จากการทิ้งระเบิดที่นางาซากิ 52 ปีต่อมาในเดือนมีนาคม 2552 ญี่ปุ่นได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการในฮิโรชิม่าในช่วงที่ระเบิดปรมาณูลูกที่สองระเบิด
ภาพถ่าย Tsutomu Yamaguchi โดย Justin McCurry 25 มีนาคม 2552 ที่มา: A little deaf in one ear - พบกับชายชาวญี่ปุ่นผู้รอดชีวิตจากเมืองฮิโรชิมาและนางาซากิได้ที่ Guardian.co.uk
ตามพงศาวดาร Tsutomu Yamaguchi กำลังเดินทางไปทำธุรกิจในฮิโรชิมาเมื่อรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกาเปิดตัวการโจมตีปรมาณูครั้งแรกในวันที่ 6 สิงหาคม 2488 หลังจากนั้นเขาก็กลับบ้านที่นางาซากิและอยู่ที่นั่น เมื่อการระเบิดครั้งที่สองเกิดขึ้นในวันที่ 9 สิงหาคมของปีเดียวกันนั้น
การระเบิดนิวเคลียร์ทั้งสองครั้งนี้เกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มีผู้เสียชีวิตราว 140,000 คนในฮิโรชิมาและอีก 70,000 คนในนางาซากิ ในทำนองเดียวกันมีรายงานว่าผู้คนจำนวนมากประมาณ 260,000 คนที่ได้รับผลกระทบและผู้ที่รอดชีวิตจากการระเบิดเสียชีวิตจากโรคเสื่อมต่างๆ
ในปี 2549 ยามากุจิได้มีโอกาสประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติที่นิวยอร์ก จากรถเข็นของเขาเขาวิงวอนให้ผู้ชมต่อสู้เพื่อการยกเลิกอาวุธนิวเคลียร์ เขากล่าวว่า: "ในฐานะผู้รอดชีวิตฉันประสบกับระเบิดสองครั้งและฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่มีครั้งที่สาม"
ประวัติศาสตร์
วันก่อนหน้า
ในปีพ. ศ. 2488 Tsutomu Yamaguchi วิศวกรเรือทำงานในเมืองฮิโรชิม่าของญี่ปุ่น ในขณะที่สงครามดำเนินไปในมหาสมุทรแปซิฟิกเขาได้รับหน้าที่เป็นเวลาสามเดือน ตอนนั้นเขาทำงานกับ บริษัท Mitsubishi Heavy Industries ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองนางาซากิ
ในปีเดียวกันนั้นในเดือนพฤษภาคมคัตสึโตชิลูกคนแรกของพวกเขาเกิดและยามากุจิกังวลมากเกี่ยวกับอนาคตของเขา ความกังวลนี้สะท้อนให้เห็นในแถลงการณ์ในเวลาต่อมาที่เขาให้กับสื่อมวลชนซึ่งเขาอ้างว่าเป็นห่วงว่าเขาจะทำอะไรเมื่อประเทศพ่ายแพ้และศัตรูรุกรานพวกเขา
เขายังระบุด้วยว่าเขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรกับภรรยาและครอบครัวของเขาเมื่อศัตรูมาถึง แทนที่จะปล่อยให้พวกเขาฆ่าพวกเขา Tsutomu Yamaguchi เชื่อว่าเขาควรทำอะไรบางอย่างเช่นให้ยานอนหลับและฆ่าพวกเขา เขาคิดจะฆ่าครอบครัวของเขาอย่างจริงจัง
ด้วยความกังวลทั้งหมดนี้ในเช้าวันที่ 6 สิงหาคม 2488 เธอกำลังเก็บข้าวของออกจากห้อง เขาทำงานเสร็จแล้วซึ่งเก็บเขาไว้ที่ฮิโรชิมาและกำลังเตรียมตัวกลับไปนางาซากิที่บ้านและครอบครัวของเขาอยู่
ฮิโรชิมา
ในบันทึกความทรงจำของเขาสึโตมุยามากุจิเล่าว่าเมื่อวันที่ 6 สิงหาคมเวลา 08:15 น. ท้องฟ้าแจ่มใสเป็นพิเศษ เขากำลังเดินทางไปที่อู่ต่อเรือเมื่อได้ยินเสียงเครื่องบิน จากนั้นเขามองขึ้นไปบนฟ้าและเห็น B-29 จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นร่มชูชีพสองตัวตกลงมา
เขาจ้องมองพวกเขาและทันใดนั้นมันก็เหมือนกับแมกนีเซียมขนาดใหญ่ในท้องฟ้ายามากุจิรู้สึกว่าตัวเองบินผ่านอากาศและเป็นลมจากการระเบิด เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาความคิดแรกของเขาคือเขาตายแล้ว
ต่อมาในเรื่องราวของเขาเขาอธิบายว่าเขาตรวจสอบก่อนว่าเขายังมีขาอยู่และเขาสามารถขยับได้ เขาคิดว่าถ้าเขาอยู่ที่นั่นเขาจะตาย คืนนั้นยามากุจิใช้มันในที่หลบระเบิดและในวันรุ่งขึ้นเขาก็นั่งรถไฟไปนางาซากิ
นางาซากิ
ครั้งหนึ่งในนางาซากิยามากุจิได้รับการรักษาในโรงพยาบาล เขาแก้วหูแตกและแผลไฟไหม้ที่ใบหน้าและแขนอันเป็นผลมาจากผลกระทบของระเบิด วันนั้นเขาออกจากบ้านและในวันรุ่งขึ้นแม้จะมีผ้าพันแผล แต่เขาก็รายงานงานของเขาในตอนเช้า
หลังจาก 11.00 น. เขาอธิบายให้เจ้านายของเขาฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในฮิโรชิมาเมื่อ B-29 ของอเมริกาลำที่สองทิ้งระเบิดอีกลูก (ใหญ่กว่าลูกก่อนหน้า) ยามากุจิได้ยินคลื่นเสียงที่นำหน้าการระเบิดและเหวี่ยงตัวลงกับพื้น คราวนี้เขาไม่ได้รับบาดแผลจากการถูกไฟไหม้ แต่ได้รับรังสีเท่านั้น
พอจะกลับบ้านได้ ครอบครัวและบ้านของเขาปลอดภัยและดี แต่โรงพยาบาลที่เขารับการรักษาอยู่ในซากปรักหักพัง Tsutomu Yamaguchi และครอบครัวต้องใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ในศูนย์พักพิงที่ได้รับผลกระทบจากไข้สูง ในที่สุดในวันที่ 15 สิงหาคมของปีนั้นพวกเขาก็ได้เรียนรู้ถึงการยอมจำนนของญี่ปุ่น
วันหลังจากนั้น
ในปีพ. ศ. 2500 นายยามากุจิพร้อมกับผู้รอดชีวิตคนอื่น ๆ ได้ยื่นขอสถานะผู้รอดชีวิตจากนางาซากิให้กับรัฐญี่ปุ่น จำเป็นต้องได้รับการดูแลทางการแพทย์และประกันงานศพในกรณีที่เสียชีวิตจากสภาพที่เป็นผลมาจากระเบิด
หลังจากนั้นในปีนั้นใบสมัครของเขาได้รับการอนุมัติ ตามคำบอกเล่าของเพื่อนยามากุจิไม่ต้องการขอการรับรองนี้เนื่องจากฮิโรชิม่าเพราะเขาคิดว่าคนอื่นได้รับความเดือดร้อนมากกว่าเขา
บัตรประจำตัวที่ออกโดยรัฐบาลระบุว่าเขาได้รับรังสีที่นางาซากิเท่านั้นจึงละเลยสถานะที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาในฐานะผู้รอดชีวิตสองคน
ต่อมาหลังจากหายจากอาการบาดเจ็บเขาก็เริ่มเคลื่อนไหวต่อต้านการทดลองนิวเคลียร์ ในระหว่างการเคลื่อนไหวนี้เขาเขียนหนังสือเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขา เขายังได้รับเชิญให้เข้าร่วมในสารคดีชื่อ Twice Bombed, Twice Survived (Twice Bombed, Twice Survived)
มุมมองส่วนตัว
The Daily Telegraph (ออสเตรเลีย 6 มกราคม 2553)
หลังจากรัฐบาลญี่ปุ่นยืนยันสถานะอย่างเป็นทางการของยามากุจิในฐานะผู้รอดชีวิตสองเท่าจากการทิ้งระเบิดปรมาณูเขาได้ให้ปากคำกับหนังสือพิมพ์ออสเตรเลียฉบับนี้ ในการสัมภาษณ์ความคิดเห็นของเขาถูกถามเกี่ยวกับบทบาทในอนาคตของเขาในฐานะฮิบาคุชา
ในเรื่องนี้เขากล่าวว่าความรับผิดชอบของเขาคือการบอกความจริงให้โลกรู้ ในวันที่แถลงการณ์ของเขา Tsutomu Yamaguchi เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกจากการพูดถึงประสบการณ์ของเขา ในนั้นเขามักแสดงความหวังว่าจะยกเลิกอาวุธนิวเคลียร์
The Independent (อังกฤษ 26 มีนาคม 2552)
สึโตมุยามากุจิใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายของเขาในนางาซากิที่สร้างขึ้นใหม่ที่ซึ่งเขาอาศัยอยู่กับโทชิโกะลูกสาวของเขา ที่นั่นเขาแสดงความยินดีที่เรื่องราวของเขาไปถึงคนทั่วโลก ในเรื่องนี้เขาให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ว่าเมื่อเขาเสียชีวิตเขาต้องการให้ฮิบาคุชารุ่นต่อไปรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
ยามากุจิระบุไว้ในคำแถลงของเขาโดยพูดผ่านลูกสาวว่าเขาไม่เข้าใจว่าโลกไม่เข้าใจความเจ็บปวดของระเบิดนิวเคลียร์ สุดท้ายคำถามต่อไปนี้ถูกถามว่า "พวกเขาจะพัฒนาอาวุธเหล่านี้ต่อไปได้อย่างไร"
หนังสือพิมพ์ Mainichi (ญี่ปุ่น 24 มีนาคม 2552)
เมื่อรัฐบาลญี่ปุ่นยอมรับยามากุจิในฐานะฮิบาคุชาคู่เขาจึงเสนอแถลงการณ์ต่อสื่อมวลชนในประเทศของเขา ในนั้นเขากล่าวว่าการได้รับรังสีสองครั้งเป็นบันทึกของรัฐบาลอย่างเป็นทางการ
เขาบอกว่าตอนนี้เขาสามารถบอกคนรุ่นใหม่ถึงเรื่องราวที่น่าสยดสยองของการทิ้งระเบิดปรมาณูได้แม้ว่าเขาจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม
The Times (ลอนดอน 25 มีนาคม 2552)
Tsutomu Yamaguchi ยังให้การเป็นพยานเกี่ยวกับความประทับใจของเขาที่มีต่อเมืองฮิโรชิมาหลังจากการระเบิดปรมาณู ในเรื่องนี้เขาบอกว่าดูเหมือนจะมีเด็ก ๆ อยู่ทุกหนทุกแห่งบางคนวิ่งและเดินกะเผลกไปตามทาง อย่างไรก็ตามเขาไม่เห็นพวกเขาร้องไห้
นอกจากนี้เขายังให้ความเห็นว่าผมของพวกเขาถูกเผาและเปลือยทั้งตัว เบื้องหลังเด็กทารกเหล่านี้มีไฟลุกโชน สะพานมิยูกิซึ่งอยู่ถัดจากห้องนอนของเขายังคงตั้งตระหง่านอยู่ แต่ทุกที่มีผู้คนถูกเผาทั้งเด็กและผู้ใหญ่บางคนตายและคนอื่น ๆ กำลังจะตาย
คนหลังคือคนที่เดินไม่ได้อีกต่อไปและเพิ่งเข้านอน ไม่มีใครพูด ยามากุจิสงสัยว่าในช่วงเวลานั้นเขาไม่ได้ยินเสียงพูดหรือเสียงกรีดร้องของมนุษย์มีเพียงเสียงของเมืองที่ถูกไฟไหม้ นอกจากนี้เขารายงานว่าใต้สะพานเขาได้เห็นศพอีกมากมายที่ลอยอยู่ในน้ำเหมือนท่อนไม้
อ้างอิง
- Encyclopædia Britannica, inc. (2018, 09 มีนาคม). สึโตมุยามากุจิ. นำมาจาก britannica.com.
- โทรเลข (2553 06 มกราคม). สึโตมุยามากุจิ. นำมาจาก telegraph.co.uk
- อิสระ (2552, 26 มีนาคม). ฉันรอดชีวิตจากฮิโรชิมาและนางาซากิได้อย่างไร นำมาจาก Independent.co.uk.
- Pardo, A. (2015, 09 สิงหาคม). Tsutomu Yamaguchi: ชายผู้เอาชนะระเบิดปรมาณูทั้งสองลูก นำมาจาก nacion.com.
- Lloyd Parry, R. (2009, 25 มีนาคม). ผู้ชายที่โชคดีที่สุดหรือโชคไม่ดีที่สุดในโลก? Tsutomu Yamaguchi เหยื่อระเบิดดับเบิ้ลเอ นำมาจาก web.archive.org.
- Pellegrino, C. (2015). To Hell and Back: รถไฟขบวนสุดท้ายจากฮิโรชิม่า ลอนดอน: Rowman & Littlefield